II. Nurt klasyczny.

1. Czesław Miłosz

a) „Walc"

• Jasny, precyzyjny język

  „Rok dziewięćset dziesięć. Już biją zegary,

  Lat cicho w klepsydrach przesącza się piach.

  Aż przyjdzie czas gniewu, dopełnią się miary

  I znakiem ognistym śmierć stanie we drzwiach."

• Język poetycki

  „I krążą w zmrużone swe oczy wpatrzeni,

  A jedwab szeleści o nagość, ach cyt ...

  I pióra, i perły w huczącej przestrzeni,

  I szepty, wołanie, i zawrót, i rytm."

• Stosowanie amfibrachu (opis balu)

  „I krążą w zmrużone swe oczy wpatrzeni,

  A jedwab szeleści o nagość, ach cyt ..."

• Stosowanie jambu (opis wojny)

  „Do granic nieba sięgające pole

  Wre morderstwami, krew śniegi rumieni."

b) „Oeconomia divina"

• zestawienie i łączenie ze sobą znaków pochodzących z różnych kultur

  „Kiedy bóg skalnych wyżyn i gromów,

  Pan Zastępów, kyrios Sabath

  Najdotkliwiej upokorzy ludzi,

  (...) Było to wiadomo niepodobne, zaiste,

  Do wiekowego cyklu królewskich tragedii."

• Nawiązanie do Biblii

  „Wrzawą wielu języków ogłoszono śmiertelność mowy."

c) „Przypowieść o maku"

• nawiązanie w tytule do Biblii

d) „Nie tak"

• Wersy wiersza przypominają wersety biblijne - nawiązanie do psalmów

  „Przebacz. Byłem strategiem i jak wielu tych co przemykają się

  nocą koło ludzkich budowli."

• Warstwa leksykalna odsyła do Biblii

  „I wypada się hymn albo psalm przewodnika chóru, zostaje

  kantyczka."

e) „Traktat moralny", „Oda do ptaka"

• Nawiązanie do tradycyjnych gatunków klasycznych - traktatu i ody.

f) „Campo di Fiori"

• dokładny opis

  „W Rzymie na Campo di Fiori

  kosze oliwek i cytryn,

  Bruk opryskany winem

  I odłamkami kwiatów.

  Różowe owoce morza

  Sypią na stoły przekupnie."

• Jasny, precyzyjny język

  „Tu na tym właśnie placu

  Spalono Giordana Bruna,

  Kat płomień stosu zażegnał

  W kole ciekawej gawiedzi."

• Ironia

  „Rozwiewał suknie dziewczynom
  Ten wiatr od domów płonących,
  Śmiały się tłumy wesołe
  W czas pięknej warszawskiej niedzieli."

g) „Zaklęcie"

• Nawiązanie do oświecenia - pochwała rozumu.

  „Piękny jest ludzki rozum i niezwyciężony."